Chrześcijański Horacy z Mazowsza – Ks. M.K.Sarbiewski_2011
VII Międzynarodowe Dni ks.M.K.Sarbiewskiego
w Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie
W ramach VII Międzynarodowych Dni ks. M.K.Sarbiewskiego, organizowanych przez Stowarzyszenie Academia Euroapea Sarbieviana odbyło się wiele imprez kulturalnych – odczytów, spotkań autorskich, konkursów i koncertów, mających na celu przypominanie i promowanie postaci i twórczości ks.M.K.Sarbiewskiego, rodem z Sarbiewa k.Płońska, największego poety baroku, uwieńczonego przez papieża Urbana VIII Poetyckim Wawrzynem – najwyższą nagrodą literacką, którą otrzymali wcześniej Dante i Petrarka, porównywaną ze współczesną nagrodą Nobla.
W uroczystościach tych brało udział wiele instytucji kulturalnych i samorządowych z pow. ciechanowskiego, płońskiego i przasnyskiego..
Jednym ze współorganizatorów tych Dni było Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie. W dniu 8 maja 2011 r. miał tu miejsce odczyt kustosza Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, filologa klasycznego i germanisty, P.Lecha Bobiatyńskiego, zatytułowany „Wzlot poetycki: Horacy, Kochanowski, Sarbiewski, Mickiewicz”.
Ks.M.K. Sarbiewski stanowi w świecie literatury i kultury polskiej zjawisko niepowtarzalne. Według badacza jego twórczości, także jezuity, o.Józefa Warszawskiego, na przestrzeni 1000. lat jej dziejów nie znajduje sobie równego. Od pierwszego wydania jego poezji „Liricorum libri tres” w 1625 r. – na przestrzeni 72 lat od śmierci miał aż 34 wydania swoich publikacji, większość poza granicami kraju. W dziejach kultury europejskiej nie ma drugiej takiej postaci, która w tak krótkim czasie doczekałaby się takiej ilości wydań.
Ponadto od pierwszego pojawienia się na literackiej arenie europejskiej w 1625 r., praktycznie nie schodził z niej aż po wiek XX. Najbardziej znany był i jest poza granicami kraju.
Mistrzem jego był Horacy, największa sława antycznego Rzymu i Imperium Rzymskiego. Dla Europy chrześcijańskiej natomiast i wywodzącej się z niej wszechświatowej kultury europejskiej taką sławą był ks.M.K.Sarbiewski. Nie tylko wskrzesił klasyczność z jej najwytworniejszych czasów augustowskich, nie tylko dorównał Horacemu w formie jego poezji, ale przewyższył go treścią najwznioślejszych myśli, przepojonych religijnością. Wiele czerpał z J.Kochanowskiego, który był jego ulubionym poetą.
Dzięki Sarbiewskiemu Europa zyskała „Chrześcijańskiego Horacego” i pozbyła się odtąd kompleksów niższości wobec dominującej do jego czasów twórczości antycznej.
Natomiast twórczością Sarbiewskiego interesował się największy wieszcz A.Mickiewicz. Zaliczał go do mistrzów języka, kunsztu wysławiania się, umieszczając go przed największym z mistrzów jęz. polskiego – Janem z Czarnolasu.
Prelegent, znawca literatury, nie tylko klasycznej, ale także barokowej, w tym szczególnie ks.M.K.Sarbiewskiego, prezentując wybrane utwory poetów, po mistrzowsku dokonywał ich analizy. Wskazywał na ich muzy, zróżnicowane wzloty w poezji i zawarte treści, a także wza-jemne powiązania. Do wielu z nich sam skomponował muzykę, która na skrzypcach pięknie roz-brzmiewała za sprawą dyrygenta chóru Instytutu Filologii Klasycznej UW Marka Snycerskiego. Wiele z tych utworów także deklamował.
W salach ciechanowskiego Muzeum panował więc nie tylko duch „sarbiewskiego” baroku, ale także antyku, odrodzenia i romantyzmu.
Na koniec dr Teresa Kaczorowska, prezes Academiae Europaea Sarbieviana, inicjatorka i koordynatorka Dni ks.M.K.
Sarbiewskiego, dokonała podsumowania tegorocznej ich edycji, podkreślając najważniejsze wydarzenie jakim było odsłonięcie tablicy epitafijnej na murach kościoła Św. Boromeusza na warszawskich Powązkach, poświęconej ks.M.K.Sarbiewskiemu, który tam jest pochowany. Było one poprzedzone uroczystą mszą św. w kościele św. Boromeusza, celebrowaną przez pięciu jezuitów, na czele z ich prowincjałem.
Bogumiła Umińska
Ks. jezuita Maciej Kazimierz Sarbiewski (1595-1640),
urodzony w Sarbiewie koło Płońska, absolwent kolegium jezuickiego w Pułtusku, Akademii Wileńskiej i Collegium Romanum w Rzymie.
Najwybitniejszy łaciński poeta doby baroku, uwieńczony przez papieża Urbana VIII najwyższą nagrodą literacką świata – poetyckim laurem, porównywanym z obecną Nagrodą Nobla
w dziedzinie literatury. Nazywany „sarmackim Horacym” i „chrześcijańskim Horacym”, teoretyk poezji, filozof, teolog, wykładowca w kolegium jezuickim w Krożach na Żmudzi, Połocku, niemieckim kolegium jezuickim w Rzymie, dziekan Wydziału Filozofii Teologii w Akademii Wileńskiej. Słynny orator, kaznodzieja króla Władysława IV Wazy. Najbardziej popularny polski autor za granicą.
Jego wiersze były tłumaczone na najważniejsze języki świata, drukowane w Polsce, Niemczech, Holandii, Belgii, Francji, Anglii, we Włoszech i na Węgrzech.
Czytaj więcej
