„Wierni Bogu i Ojczyźnie – Rostworowscy” – wystawa czasowa

Dyrektor Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie oraz  Stanisław Jan Rostworowski zapraszają na wystawę „Wierni Bogu i Ojczyźnie – Rostworowscy”.

Rostworowscy – rodzina szlachecka wywodząca się z dóbr Rostworowo pod Poznaniem i pieczętująca się herbem Nałęcz. Genealogia rodu obejmuje przeszło 650 lat. Poszczególne pokolenia wniosły duży wkład w budowanie majestatu Rzeczypospolitej i przyczyniły się służbą zakonną do umocnienia wiary chrześcijańskiej.

Wystawa ukazuje dzieje zasłużonego rodu Rostworowskich. Prezentowane są sylwetki jego przedstawicieli, powszechnie znane współczesnemu odbiorcy polskiej kultury, m.in. Karola Huberta Rostworowskiego ‑ literata, autora znanego dramatu „Judasz z Kariothu”. Osoba Karola jest również pierwowzorem postaci Huberta w dramacie Karola Wojtyły „Brat naszego Boga”; Stanisława Rostworowskiego ‑ absolwenta Uniwersytetu we Fryburgu, legionisty, komendanta, generała Okręgu Krakowskiego Armii Krajowej; Tomasza Rostworowskiego ‑ jezuity, pedagoga, kapelana AK, uczestnika Powstania Warszawskiego, duszpasterza akademickiego w Łodzi, więźnia politycznego w okresie stalinowskim, kierownika polskiej sekcji Radia Watykan; Marka Rostworowskiego ‑ historyka sztuki, ministra kultury, kustosza Muzeum Czartoryskich w Krakowie, autora wystaw m.in. „Polaków portret własny”, „Żydzi polscy”; Emanuela Rostworowskiego ‑ historyka, redaktora naczelnego Polskiego Słownika Biograficznego; Piotra Rostworowskiego – benedyktyna, tłumacza „Pieśni nad pieśniami” w Biblii Tysiąclecia.

W czasie trwania wernisażu wystawy,wygłoszony został przez Stanisława Jana Rostworowskiego wykład, pt. „Rostworowscy z Leśnowoli‑ szlachta mazowiecka”
Stanisław  Jan Rostworowskipolski dziennikarz, publicysta i katolicki działacz społeczny, poseł na sejm PRL VI, VII i VIII kadencji (1972-1985). Urodził się  w 1934 r. w Poznaniu, w rodzinie Stanisława i Zofii z Mycielskich. Absolwent filologii polskiej i francuskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1957 r. podjął pracę w Bibliotece im. H. Łopacińskiego w Lublinie. Należał do grona założycieli Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego, wchodził w skład jego Zarządu i był przewodniczącym Rady Naczelnej. Angażował się także w tzw. inicjatywy pokojowe. Był m.in. delegatem na kongres „Pokój i Sprawiedliwość” w Nijmegen (1968) oraz Konferencję Katolików Wschodu i Zachodu w Berlinie.

Pracował jako dziennikarz pisma „Za i Przeciw”. Był  redaktorem naczelnym „Studiów i Dokumentów” ( związanych
z ChSS) oraz szefem wydawnictwa „Novum”. W latach 80. pracował także w „Tygodniku Polskim”. Jako poseł na sejm trzech kadencji pracował m.in. w  Komisjach: Pracy i Spraw Socjalnych, Spraw Zagranicznych, Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej . Po odejściu z sejmu pracował w latach 1986-1992 jako doradca kolejnych ekip rządowych. Obecnie sprawuje funkcję przewodniczącego Prezydium Rady Koła Rodu Nałęczów.

Odznaczony m.in. Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

 

Udostępnij na: