Aleksander Świętochowski 18.I.1849 – 25.04.1938r. – Poseł Prawdy, Władysław Okoński, Henryk Dołęga, D. Remus, Oremus, Liber, Gezyasz, Nauczyciel; autor wielu prac m.in. – Historii Chłopów Polskich, Twinko, Nałęcze, Drygałowie, Genealogia teraźniejszości (powstałe w jego ukochanej Gołotczyźnie), współorganizator i twórca szkół rolniczych, wspaniały moralista, społecznik i po prostu człowiek, który służył pomocą wszystkim.
Osiadł w Gołotczyźnie pod Ciechanowem. Przyciągnęła go osoba Aleksandry Bąkowskiej, wspaniałej pozytywistki i społecznika. Poznał ją w redakcji własnej gazety „Prawda”, a ujęła go swą urodą i niepowtarzalną inteligencją. Ona to, znając biegle m.in. język angielski tłumaczyła wydania dzieł filozoficznych Tylora, Spencera czy Darwina. Była właścicielką wspomnianego majątku pod Ciechanowem, który przeznaczyła na cele społeczne. Założyła tutaj szkołę rolniczą dla dziewcząt, a Poseł Prawdy, przy jej wydatnej pomocy, otworzył podobną placówkę dla chłopców. Tak oto los związał tych dwoje ludzi, na polu nauki i oświaty.
Aleksander pokochał Gołotczyznę, szkoły uznawał za swoje „dzieci”. Pracując w sadzie obok nowego budynku „Krzewni”, poznał Marię Żydowo. Kobieta ta znacząco od niego młodsza, okazała się najwspanialszą miłością i natchnieniem. Związek ten został uwieńczony małżeństwem, po śmierci jego pierwszej żony. W Gołotczyźnie dał się poznać, jako oddany wszystkim pomocnik, organizator życia społecznego, dzięki niemu między innymi, otwarto przystanek kolejowy, bardzo pomocny zarówno uczniom szkół, jak i mieszkańcom.
W październiku 1937 roku przeprowadził się do nowego domu „ALMA” (nazwa od imion małżonków), zmarł 25 kwietnia następnego roku. Jak wspominała Maria Świętochowska, odszedł trzymany przez nią za rękę, spokojny jej przyszłość.
Starszy Kustosz Jarosław Wałaszyk
