Zima – to pora roku , która kojarzy się nam ze śniegiem, mrozem, zamiecią śnieżną, zabawą na sankach, rzucaniem śnieżkami oraz skrzącym się w słońcu ośnieżonym białym podwórkiem. Kojarzy się tym, którzy urodzeni są nieco wcześniej i takie obrazy mają w swojej pamięci. Niestety ocieplający się klimat z roku na rok powoduje , że nowe, młode pokolenia nie będą miały takich wspomnień . Pozostanie im jedynie stara fotografia lub namalowany obraz jakiegoś malarza bardziej lub mniej znanego. Na przełomie XIX i XX wieku dominowało malarstwo realistyczne, uwzględniające detale w całej kompozycji płótna. Tak malowało wielu polskich artystów, wśród nich wyróżniali się; Julian Fałat czy Józef Chełmoński, rozkoszując się w pejzażach zimowych. W naszym Muzeum w kolekcji malarstwa tego okresu, szczycimy się obrazami Adama K.F. Ciemniewskiego. Galeria jego obrazów prezentowana jest w Gołotczyźnie w dworku Aleksandry Bąkowskiej. Jednym z tych niebanalnych dzieł jest obraz „Prządka” , który niczym stara barwna fotografia oddaje klimat mroźnej i śnieżnej zimy sprzed ponad 100 laty, bo malowany w 1906 roku. Na obrazie widoczne są centralnie dwie postacie: dziewczynka starsza, ubrana jest ciepłe paltko, niesie kołowrotek do przędzenia wełny, druga nieco mniejsza stoi obok niej, skąpo ubrana, skulona z zimna, z rączkami schowanymi pod fartuszkiem. Wokół nich dużo śniegu, nad głowami wisząca gałąź grubo zaśnieżona, za nimi w opłotkach widoczny fragment chaty z małym żółtym światełkiem w oknie, dający nastrój i ocieplenie całemu obrazowi. Obraz bajkowy, pełen nostalgii, nie adekwatny do współczesnych dni w zimowej porze roku.
opracowała: Elżbieta Długołęcka
